كنوانسيون فصل جديدی را در بيابانزدايی و ستيز با آن می گشايد اما اين تازه ابتدای راه است. كشورها به طور اخص در حال تجديد نظر و بررسی برنامه های اجرايی هستند. مضاف بر آن توجه دولتها به مسائلی نظير رشد و افزايش آگاهی، افزايش میزان تحصيلات و برنامه های آموزشي در كشورهای در حال توسعه و توسعه يافته معطوف است.
جهت پيشروی بيابان ها تنها هنگامی معكوس می گردد كه تغييرات شگرف در گرايش ها و رفتار های محلی و بين المللی پديد آيد. اين تغييرات قدم به قدم ما را به بكار گيری پايدار زمین و امنيت غذايي براي جمعيت در حال رشد جهان رهنمون می سازد.
به اين ترتيب بيابانزدايی به معنای واقعی تنها بخشی از هدفی به مراتب عظيمتر است و آن عبارتست از توسعه پايدار كشورهای متاثر از خشكسالی و پيشروی بيابانها.
نظرات شما عزیزان:
|